عبدالله ناصری، عضو شورای مشورتی اصلاحطلبان و مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی در دوران اصلاحات در گفتوگویی با «اعتماد» به بررسی وضعیت دولت روحانی و نسبت اصلاحطلبان و نیروهای تحولخواه پرداخته و معتقد است حمایت مجدد از روحانی برای اصلاحطلبان امر بعیدی نیست و احتمال حمایت از او برای یک دوره دیگر وجود دارد. او البته با صراحت نسبت به ادامه حضور نیروهای دولت قبل در کسوت فرمانداران دولت فعلی هشدار میدهد و ادامه فعالیت آنها را در صورتی که کوچکترین تعلق خاطری به دولت فعلی ندارند نشانه بدی میداند.
شما سالها کار رسانهای کردهاید، فضای رسانهای دولت را چطور تحلیل میکنید؟
کاملا منفعل است و یکی از ضعفهای دولت هم به همین علت است. ما در دولت اصلاحات بالاخره دو تریبون مثل خبرگزاری و روزنامه داشتیم که از نظر تیراژ بعد از همشهری بالاترین تیراژ را داشت. بسیار فعال بودند. ما تیمی به سرپرستی دکتر بروجردی از دانشگاه علامه طباطبایی آوردیم و از ایشان خواستیم یک گزارش تحلیل محتوا بدون هیچ سمت و سویی تهیه کنند. تمام خروجیهای خبرگزاری را از سال ٨١ تا ٨٣ تحلیل محتوا کردند که بعد هم این گزارش برای همه مقامات کشور فرستاده شد. در خبرگزاری وابسته به دولت تقریبا با نیم درصد تفاوت حضور اصولگرایان با اصلاحطلبان در خروجی خبرگزاری برابر بود. فضایی که علیه خبرگزاری و روزنامه بود نشاندهنده فعال بودن این دو رسانه است.
آیا اصلاحطلبان در ادامه از روحانی برای دوره بعدی ریاستجمهوری حمایت خواهند کرد؟
ممکن است در آن زمان هم با توجه به رقبایی که حاضر میشوند اصلاحطلبان باز هم به این نتیجه برسند که از روحانی حمایت کنند اما شاقول اصلاحطلبان این است که آقای روحانی و وزارت کشورش پای انتخابات میایستد یا نه و حاضر است هزینه بکند؟ هیاتهای اجرایی را که نخستین ابزار نظارتی هستند چگونه شکل خواهد داد؟ الان ٧۶ درصد از نیروهای احمدینژاد هنوز در دستگاه اجرایی وزارت کشور حضور دارند. رحمانی فضلی با زیرکی این افراد را جابهجا کرده است، مثلا فرماندار را جابهجا کرده اما همچنان همه جا دست نیروهای قبلی است.
پس شما قایل به این هستید که این توقف تولید فکر و اندیشهورزی در این جریان فکری اتفاق افتاده است؟
نه، معتقدم که جریان اندیشهورزی مستمر بوده است، خصوصا بعد از تحولاتی که در عرصه فناوریهای ارتباطاتی صورت گرفته اندیشهورزی بهطور گسترده وجود داشته اما این هم یک واقعیت است که بالاخره هر انتخاباتی پیش میآید وجد و نشاط سیاسی و اجتماعی اصلاحطلبان بیشتر از گذشته میشود و انتخابات هم که تمام میشود، دوباره فروکش میکند.
اما ائتلاف قواعدی دارد، قواعدی که حتی در چینش کابینه هم در نظر گرفته نشد؟ یعنی شما با رویکرد ائتلاف سیاسی این تصمیم را گرفتید اما بعد از انتخابات به ناچار به همان حمایت سیاسی تن دادید؟
ائتلاف نه به معنای مدرن. خیلی از واژگانی که در جامعه جهانی تعریف خاص خودش را دارد در جامعه ما تعریف دیگری دارد. ائتلاف در فرانسه یا هر کشور توسعهیافتهای با این ائتلاف متفاوت است. شما ممکن است اسم حمایت یا ائتلاف را بر آن بگذارید. البته اصلاحطلبان به این نتیجه رسیدهاند که حمایت سیاسی از روحانی داشته باشند، چون رای او از رای نامزد اصلی اصلاحطلبان بالاتر بود و این تصمیم هم به این دلیل گرفته شد که منافع ملی برای اصلاحطلبان اولویت داشت. حمایت یا ائتلاف فرقی ندارد. این تصمیم را گرفتند که دوباره گفتمان قدیمی که هشت سال بر سر کار بوده بازنگردد و گشایش نسبی در امور جامعه از جمله امور اصلاحطلبان ایجاد شود.
پس موضوع تحزب و گسترش آنکه شعار بیشتر دولتهاست در اختیار تام و تمام آنها نیست تا تحقق پیدا کند. در حقیقت بستر مناسبات موجود بر فضای سیاسی رفتن به سمت حزبی شدن را سخت میکند؟
بله، دقیقا همین طور است. این واقعیتی است. استثناهایی هم وجود دارد، یکی مانند رییس دولت اصلاحات. مرحوم بهشتی هم همین طور بود. علتش هم این بود که سالها در خارج از کشور زندگی کرده بود. باور جدی به تحزب و کار تشکیلاتی در میان روحانیون کشور فارغ از خط سیاسی خیلی جدی نیست.
0 thoughts on “٧۶ درصد نیروهای احمدینژاد در دستگاههای اجرایی فعال هستند”